Sana kalma demeyeceğim,
Ama kalma, git lavinya...
Çok değişti herşey sen yokken burada
Kuşlar homurdanır, köpekler mırıldanır oldu.
İyi de oldu hani,
Kaybolabilir oldum, kendi kabımda...
Gerçi o kabın da her tarafı
yamalı, yamalı...
-Sorun değil, iş görsün yeter.
İşgören yerleri de körelmiş.
Sen gittin diye olmadı bütün bunlar gerçi,
Kasnakta, oya işleyen anamdı,
İğneyi batırdı,
Ağladı gergi...
Sen de kal, bir parçamı da sen parala derdim,
Ama yapamam, yapmam, olmaz...
Sana kalma demeyeceğim,
Ama kalma, git lavinya.
Borçlar boğaza kadar vardı
Hatta çayını içti emirganda,
Yolunu aldı...
Gerçi selam etmeyi unutmamışlar bana,
Teker teker sormuşlar,
"Nerede vaatlerin", diye...
Sakladım onları,
Neresinden tutsam elimde kaldı...
-Sorun değil, iş görsün yeter.
Ha, seni de sordular tabi,
Cevap için afilli bir mektup yazdım
Kenarları yanık, hafif is kokulu...
Labil bir metal parçasına vurdum,
Attım içine kutunun.
Ama, haberin yoktur senin...
Olmaz da zaten, tek günde gider,
tek solukta okunur, tek celsede boşalır...
Boşanır gider, bekleme o yüzden, söylemeyeceğim...
Kalma demeyeceğim sana,
O yüzden, kalma, ne olur git lavinya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder