Başlangıç

Oturmuş denizi izliyorum
İstinye sahilinde, tahtadan bir banka oturmuş.
Yere yakın bulutlar var
Dünyayı daraltan.
Bir çiçek var,
Sadece belediyenin izin verdiği yerde yaşayan.
Ne kira var, ne elektrik, ne su
Şehrin en güzel yerinen konan
Öyle güzel bir çiçek de değil.

Dalgalar da var, rüzgâr iş birliğiyle
Göz alıyor, köpürmüyorlar.
Yine de mat bir rengi var
Eskimiş, tozla kaplı bir sandık misali
İçinde romantik intaharcıların
Çürümüş cesetleri saklı.
Su da sıkılmış belli ki
Oraya buraya koşmaktan.

Kuşlar falan da var.
Öyle cıvıl cıvıl falan değiller
Bir saka kuşu yaklaşıyor yanıma
Eski şen şakraklığı yok
Ötmeyi unutmamış ama üşeniyor
Her halinden belli
Gelip, sigarama ortak oluyor.

En romantik sahnelerden biri...
Rüzgar kesiliyor, dalgalar sönüyor
Bulutlar yükselip yerlerine dönüyor
Kuş uçup kaçıyor
Çiçeğin üstüne de itin teki sıçıyor.
Yalnızlık böyle böyle
Ağırlaşıyor...