20 Kasım 2010 Cumartesi

Tacir

yelkenlere asıldım derken
kaydı ayağım yuvarlandım
ana rahminin güvertesinden
acil çıkış aldım bir güzel
vurdular bana
ağladım da ağladım

hayaller kurdum küçükten
bir tren makinistiydim bazen
saçma halı desenleri arasında
en hırslı seferini yapardım
kökledim kömürü fazla fazla
yaktım saçma desenli halıyı
vurdular bana
ağladım da ağladım

hayal kurmaya devam ettim
bir pezevenk oldum hayal dünyamda
kabarık kürkler giydim
pazarladım ümitleri
talep eden ümitsiz vakalara
işkence ettim tüm duygulara
vurdular bana
ağladım da ağladım

vurdum şarabın dibine
dudaklarım mosmor oldu
kalbimi dişlerimin arasında çiğnermişçesine
kanadı da kanadı
mosmordu ellerim son gördüğümde
duvarları dövmekten hayallere
osmanlı tokatını çakmaktan
ben vurdum o geri geldi
bu kez ağlamadım
tıkanıp kaldım kendi
alaturka toaletimde.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder